Het jaar 2012 is alweer bijna op een eind gekomen en het is uiteindelijk weer een jaar geworden waar de goede momenten de slechte momenten elkaar hebben afgelost. Eén van de mindere momenten dit jaar was toch het overlijden van de baas van mijn afdeling. Na wat gekuch tijdens het laatste overleg werd het een longontsteking, ziekenhuisopname, onderzoeken, uitzaaiingen, longkanker en uiteindelijk 11 weken na de vinden van heeft hij de strijd al moeten opgeven.
Ik kende hem al dertien jaar, in de grootste periode was hij "maar" een onderdeel van mijn werkzaamheden die ik deed, ik viel onder een andere afdeling. De laatste paar jaar viel ik wel onder hem. We liepen niet de deur bij elkaar plat maar toch babbelden we af en toe wat over koetjes en kalfjes. Of meer in zijn geval bijvoorbeeld over vogels of fotograferen. Zijn overlijden was uiteindelijk voor mij geen verrassing, ik heb dit eerder meegemaakt en had me er lichtelijk in verdiept in de materie van longkanker, maar elf weken is dan toch nog steeds erg snel.
Het gekke is dat voor zijn overlijden dit me het meeste bezig hield tijdens het werk terwijl na het bezoek van het hoofd van P&O op maandagmorgen voor 08.00uur dit me vooral na werktijd me bezighield. Natuurlijk, het was een erg vreemde eerste week na het nieuws. Je praat er over met collega's en ziet toch aangeslagen collega's. Ik denk dat het werk me te veel bezig hield en dat juist bij de autorit terug naar huis ik tijd had om te denken.
En zo zie je weer, het leven kan soms erg naar verlopen. In dit geval heeft mijn baas een vrouw en kinderen achtergelaten, een paar dagen voordat hij vijftig zou worden. En dan soms komen die andere gevallen die ik eerder heb meegemaakt weer even bovendrijven.
Soms ben ik nu nog verdrietig, het blijft natuurlijk een situatie die je liever niet meemaakt en zoals hiervoor gezet som komen er andere herinneringen weer bovendrijven maar uiteindelijk doet het me toch realiseren dat alles maar relatief is. Je moet nu ook genieten en niet alles uitstellen omdat dat beter uitkomt.