Mijn trainingschema voor de Berenloop is alweer bijna klaar en twee weken voor de wedstrijd mag ik nog een 3½ uur duurloop doen. In plaats van een saaie route over asfalt hadden Dafne en ik gekozen om mee te doen aan de Viking outdoor Trailrun van 30 kilometer. Wanneer je deze als training ziet kom je toch ook op ongeveer 3½ uur uit was de gedachte. Zo konden we ook meteen weer meer trailervaring opdoen, want deze trail had meer hoogtemeters dan we tot nu toe in een trail hebben gehad.
Dus daar ging de wekker op zondagmorgen om 06.45, tijd om op te staan voor het ontbijt want de start is om 09 uur en je wilt natuurlijk niet met een te volle maag aan de start verschijnen. Op tijd zijn we vertrokken naar Dieren, wat gelukkig hier om de hoek ligt. Binnen een half uurtje hadden we dan ook de auto al geparkeerd en zaten we in de kleedkamer. De voorspelling was dat het ging regenen in ongeveer het eerste uur van de trail dus we bleven mooi binnen wachten tot vlak voor de start.
En inderdaad, toen we naar buiten gingen voor de start regende het, ons geluk is dat we vrijwel direct na de start al in het bos liepen. In het begin heb ik nog even met Dafne gelopen, rustig starten is helemaal zo gek nog niet. Maar na een kilometer ben ik toch mijn eigen tempo gaan volgen. Eerst achter stel 1, maar die gingen wat rustiger lopen dus dan maar inhalen en op weg naar stel 2. Deze waren alleen niet zo handig met het vermijden van plassen en takken e.d. dus weer er voorbij en ik richtte mijn aandacht op de man die een stukje daarvoor liep. Ondertussen lekker genieten van de natuur om me heen, we liepen even over een weiland en kwamen op een kort stukje fietspad uit. Even verder liepen we heuvelaf en kwam ik mij de loper voor me uit en samen zijn we zo verder gegaan.
We hebben wat gekletst met elkaar, je loopt toch samen dus waarom niet. Hij heeft langere afstanden dan ik op de agenda staan want hij was van plan ergens 90 kilometer te gaan doen. Nou, ik moet er voorlopig nog niet aan denken! Ineens kwamen we op een punt uit waar we al eerder waren geweest, mijn horloge gaf wel aan dat we goed liepen maar aangezien we inmiddels van rood/witte lintjes naar geel/zwarte lintjes waren overgegaan was het gek om toch weer op rood/wit uit te komen. Even snel navragen en inderdaad, we liepen fout. Dus snel terug en de andere lintjes volgen en wie zag ik daar in de verte lopen? Dafne. Verdorie, liep ze zo vlak achter me dat nu de rollen omgekeerd zijn en ik achter haar loop. Bij een flinke afdaling heb ik ietsje doorgelopen en kwam ik bij haar uit en besloot om dan maar samen de laatste 14 kilometer te gaan lopen. Die andere man was inmiddels er ook bijgekomen en die vond het ook wel prima zo dus liepen we met ons drieën wat kletsend naar de finish toe.
Eén stop hebben we nog gemaakt want op 24 kilometer was dan eindelijk het waterpunt, voor ons 30 kilometer lopers wel wat laat. Maar goed, even water bijvullen, een paar snoepjes eten en we gingen weer op pad. Het laatste stuk duurde voor mijn gevoel lang, ik wist dat we niet ver van de finish waren en ik was er eigenlijk wel een beetje klaar mee. Maar uiteindelijk kwamen we toch uit het bos en bij de finish terecht. Dafne zette een eindsprintje in, die wilde nog even al haar energie er uitgooien en ik bleef wat bij de andere loper. Hopend dat Dafne niet in de gaten zou hebben dat ze een stukje voor me over de finish zou gaan. Maar op een één of andere manier (waarschijnlijk toch wat vermoeid) kon ze de het pad op het grasveld niet vinden om naar de finish te gaan. Dus ik heb haar even gewezen op de linten die er over heen lagen, tot aan de finishlijn toe en daar ging ze weer.
Het was een mooie loop, persoonlijk vond ik de kleuren linten doorelkaar heen wat verwarrend en het feit dat je op een singletrack heen en terug gaat betekend dat je elkaar de ruimte moet gunnen om er langs te kunnen. Misschien komt dit vaker voor maar voor mij was dit voor het eerst en dit op een steile heuvel vond ik niet handig. Maar goed, met 3:26 uur heb ik een mooie training gehad.