Airborn wandeltochtAfgelopen zaterdag was de 64ste editie van de Airborne wandeltocht en wij hebben hier voor de tweede keer aan meegedaan. En deze keer zijn we niet met ons tweeën gestart maar met zes man/vrouw. Vorig jaar waren we namelijk nog wat hardloopgenoten van ons tegengekomen en zodoende hebben we de toch deze keer samen gewandeld. Natuurlijk zijn wij voor de 25km gegaan want dat is een mooie afstand om te doen, je bent niet de hele dag bezig en toch doe je flink wat kilometers.

Op zo'n 9km van de start hebben we in Wolfheze even een kopje koffie gedaan om buiten het restaurant nog even van zelfgemaakte appeltaart te genieten die één van de anderen had gemaakt. Dat is dan toch even lekker.

Het weer zat deze editie goed mee, een lichte bries stond er waardoor het iets fris aanvoelde in een loopshirtje als de zon niet scheen maar over het algemeen hebben we de zon de gehele dag weinig moeten missen. Onderweg zijn we vrijwel geen andere hardloopgenoten tegengekomen en richting het einde van de wandeltocht zaten de ouders van één van onze wandelgenoten klaar met nog een thermoskan koffie, die heerlijk smaakte.

Na de finish zijn we nog even met ons allen een witbiertje gaan drinken bij restaurant Kleyn Hartensteyn waarna iedereen weer richting huiswaarts ging.{jcomments on}

We hebben het weer overleefd, onze wandelvakantie op La Gomera en ons weekje bijkomen op Tenerife daarna.Cool
De gemaakte foto's zijn inmiddels al op de PC overgezet en binnenkort kan er dus een start gemaakt worden met het uitzoeken van de afdrukbare foto's. Ook binnenkort zal er een kort verslag op de website komen van hoe wij de eerste en de tweede week hebben beleefd en natuurlijk horen daar ook wat foto's bij. Tot binnenkort dus.

Oké, hier is dan een eerste blik op onze vakantie. Het is hier warm, als de zon schijnt in ieder geval. Wanneer deze dat niet doet dan kan het eigenlijk best fris zijn. Dit komt door de wind die over het eiland heen blaast. De eerste wandeldag stond in het teken van heet, wat heet. Wink Maar zodra we na een aantal kilometers over een bergrand waren gelopen gingen we van het dorre naar het groene toe. Echt heel apart, een paar meter uit elkaar. Een zanderige en gortdroge omgeving en een groene licht vochtige omgeving.

Verder zijn de hotels goed te doen, in Hermigua sprak de eigenaar meer dan uitstekend engels en duits en kon je wat babbelen. Alleen was het een erg druk baasje. Verder is het bijna alleen spaans hier, maar we komen er altijd wel uit (dos cerveza!). We hebben net nog een stukje voetbal gezien vanaf het terras (en zuid afrika zien score). Morgen gaan we een rondje doen omdat we 2 dagen in dit hotel zitten en daarna is het alweer op de terugweg. De eerste wedstrijd van nederland gaan we proberen te zien hier, zien of een ik ben jarig truc ook werkt om een flesje cava te scoren. Cool

Hier volgt wat informatie over de wandelvakantie die we in 2010 gaan doen op Gomera (Canarische eilanden)

  Gomera is van de Canarische Eilanden het ruige en nog weinig bezochte wandeleiland. De vegetatie is afwisselend en fascinerend, met vochtige nevelwouden aan de noordkant en een woestijnachtige vegetatie aan de droge zuidkant. Het landschap groots, met diepe kloven, imposante basaltpieken en steile kliffen. U maakt over Gomera een prachtige en stevige voettocht en overnacht in vriendelijke hotels en pensionnetjes.

Slechts 30 kilometer van Tenerife verwijderd ligt Gomera, de groene parel van de Canaren. Dit gaafronde eiland rijst als een enorme schelp uit de Atlantische Oceaan. Steile rotskusten omzomen haar vulkanische binnenland. Diep ingesneden kloofdalen, de zogenaamde ’barancos’, maken Gomera ruig en moeilijk toegankelijk. Het toerisme is er dan ook nog kleinschalig. Bijzonder is het eiland door de vreemde en weelderige vegetatie van laurierbomen. Deze honderd jaar oude bomen, met baardmossen overhangen, geven de impressie van een tropisch regenwoud.
Gomera is het wandeleiland van de Canarische Eilanden en er zijn wandelroutes uitgezet over alle delen van het eiland. U maakt een prachtige en stevige voettocht, gedeeltelijk langs de kust, maar ook over de hoogste kratertoppen. U kunt zelf kiezen of u uw bagage wilt laten vervoeren of zelf draagt tijdens de wandelingen.

Verslag van Dafne

Om maar met het einde te beginnen. Ja, ik heb het gehaald!! Met trots heb ik aan het einde van de vrijdagmiddag in de stromende regen mijn medaille opgehaald. Het is me 100% meegevallen. Ik ben blaar- en redelijk pijnloos uit de strijd gekomen. Natuurlijk heb ik wel ergens pijn, maar dat is ook niet zo gek na zo'n inspanning. De afgelopen dagen heb ik een heleboel beelden teruggezien van de Vierdaagse en ik realiseer me steeds meer hoe leuk het wel niet was en dat het eigenlijk toch een hele prestatie is geweest. Ook krijg ik meteen de vraag of ik volgend jaar weer ga. Mijn eerste ingeving is ja, maar daar moet ik nog wel een maar aan toevoegen. Het trainen is leuk, maar hoe dichter je bij de vierdaagse komt hoe langer de trainingstochten en met een meer dan fulltime baan is het flink doorbijten. Maar ik heb het gered en ben echt blij dat ik zoveel kilometers heb gemaakt. Als ik me nog eens verveel dan ga ik eens proberen na te gaan hoeveel kilometers ik nu daadwerkelijk heb gemaakt. Een voorzichtige schatting is tussen de 500 en 600.

Een andere reden waarom ik een beetje terughoudend ben is omdat ik dit jaar weliswaar pijn- en blaarloos ben, maar dit is geen garantie voor volgend jaar. Maar oke, vooralsnog hoef ik me nog niet aan te melden en zie ik volgend jaar wel verder. Zodra mijn voet pijnvrij is ga ik me weer storten op het hardlopen. Ik heb nieuwe schoenen en heb goede hoop dat mijn klachten niet terugkomen. Als ik 160 km zonder rugklachten kan lopen, dan moet het met hardlopen ook lukken. Natuurlijk moet ik mezelf niet overhaasten en heel langzaam beginnen.

Verslag van Dafne

En weer een dag achter de rug. Vandaag stond in het teken van regen. Hoewel we slechts 1 bui hebben gehad, duurde deze wel maar liefst drie uur! Om gek van te worden. Als het net gaat regenen doe je er alles aan om zo droog mogelijk te blijven. Met mijn poncho om was het redelijk goed te doen, maar ik kon niet voorkomen dat mijn broek, sokken en schoenen nat werden. Eenmaal de bui geaccepteerd te hebben bijt je er wel doorheen. Nog even terug naar het begin van de dag.

Vandaag gestart om 5.30 uur voor de Dag van Groesbeek. Ik was echt behoorlijk zenuwachtig. Van de eerste twee dagen wist ik hoe ik me zou voelen omdat ik al twee dagen had getraind achter elkaar, maar de derde dag werd spannend. Vandaag stonden de beruchte zeven heuvels op het programma. Aangezien ik al een aantal keer de Zevenheuvelenloop (hardlopen) heb gedaan kende ik het parcours en zag ik daar niet zo tegenop. Als ik het hardlopend kan, dan kan ik het helemaal wandelend. Maar oké, dit stuk kwam pas na de 30 kilometer dus ik had nog wat af te leggen. De eerste kilometers waren een ramp. Ik heb al vanaf het begin last van mijn rechtervoet en dan met name de zijkant (aan de buitenkant). Vandaag speelde dat enorm op en moest ik de pijn echt verbijten. Ik zag het hele doemscenario al voor me, maar gelukkig ging het na een korte rust wonderbaarlijk goed en had ik eigenlijk geen last meer. In mijn sms aan Hans liet ik al weten wie dan ook op mijn blote knieën hiervoor te bedanken en dat heb ik net toch maar even gedaan ;-).