Verslag van Dafne
En weer een dag achter de rug. Vandaag stond in het teken van regen. Hoewel we slechts 1 bui hebben gehad, duurde deze wel maar liefst drie uur! Om gek van te worden. Als het net gaat regenen doe je er alles aan om zo droog mogelijk te blijven. Met mijn poncho om was het redelijk goed te doen, maar ik kon niet voorkomen dat mijn broek, sokken en schoenen nat werden. Eenmaal de bui geaccepteerd te hebben bijt je er wel doorheen. Nog even terug naar het begin van de dag.
Vandaag gestart om 5.30 uur voor de Dag van Groesbeek. Ik was echt behoorlijk zenuwachtig. Van de eerste twee dagen wist ik hoe ik me zou voelen omdat ik al twee dagen had getraind achter elkaar, maar de derde dag werd spannend. Vandaag stonden de beruchte zeven heuvels op het programma. Aangezien ik al een aantal keer de Zevenheuvelenloop (hardlopen) heb gedaan kende ik het parcours en zag ik daar niet zo tegenop. Als ik het hardlopend kan, dan kan ik het helemaal wandelend. Maar oké, dit stuk kwam pas na de 30 kilometer dus ik had nog wat af te leggen. De eerste kilometers waren een ramp. Ik heb al vanaf het begin last van mijn rechtervoet en dan met name de zijkant (aan de buitenkant). Vandaag speelde dat enorm op en moest ik de pijn echt verbijten. Ik zag het hele doemscenario al voor me, maar gelukkig ging het na een korte rust wonderbaarlijk goed en had ik eigenlijk geen last meer. In mijn sms aan Hans liet ik al weten wie dan ook op mijn blote knieën hiervoor te bedanken en dat heb ik net toch maar even gedaan ;-).
Voordat ik het wist gaf de lichtbak aan de kant van de weg 20,5 kilometer aan. Dat ging snel! Niet lang daarna begon het te regenen en dit bleef het zoals gezegd nog drie uur doen. Voordeel is wel dat je lekker doorloopt. Onderweg nog even gestopt om te eten en te drinken. Iemand was zo aardig geweest om in de voortuin een parasol neer te zetten waar we onder konden schuilen en even bij konden komen. Ondanks de regen zaten er ontzettend veel mensen langs de kant. Vooral bij het gedeelte na Groesbeek leek het wel de Tour de France met mensen die hun campers langs de kant hadden geparkeerd. Leuk hoor. Wederom ook weer overal muziek. Het laatste uur liepen we droog en kon alles gelukkig weer een beetje opdrogen. De laatste loodjes zijn toch altijd weer zwaar. Uiteindelijk op een keurige tijd weer terug! Ik was wel even bang voor blaren, maar gelukkig kunnen mijn voeten tegen een stootje. Ik merk wel dat er hier en daar gevoelige plekken komen en ook moet ik niet leunen op de rechterkant van mijn rechtervoet... Verder probeer ik nu zoveel mogelijk mijn voeten te ontzien. Ik verwacht morgen nog wel vermoeide voeten en wellicht ook de eerste blaren. Ik zal mijn voeten zo nog even vertroetelen en hopen dat ze me morgen naar de finish brengen.
Het eerste stuk gaat morgen dodelijk saai worden. Pas vanaf Linden (op de helft) gaat het leuk worden. Linden staat bekend om de gezelligheid. Daarna via Beers naar Cuijk waar het ook altijd heel sfeervol schijnt te zijn. Hier ontmoet ik ook Hans, evenals de burgemeesters van Mill en St. Hubert en Landerd bij wie ik even een bloemetje ga halen! Daarna naar Malden waar mijn collega staat en dan is het nog een klein stukje naar Nijmegen waar ik een warm onthaal krijg van familie. Dus... Ik ben benieuwd... Het wordt spannend.
Nog enkele leuke berichtjes van vandaag: - Je bent ook alweer voor vandaag over de helft. Zie je dat je het kan! - Goed zo meis. Zet door! Echt knap van je, bewijst een echt staaltje doorzettingsvermogen te hebben. Succes met de laatste loodjes! - Geen potje met vet, maar singing in the rain. Positief zijn. Je haalt het gewoon. Ik duim voor je. Overigens heb ik tot dusver wel de smaak te pakken. Na drie dagen zeg ik ja tegen deelname volgend jaar... maar je weet het maar nooit. Misschien zeg ik morgen wel heel iets anders. Oke, genoeg voor vandaag. Oh ja, 900 wandelaars zijn vandaag afgehaakt.... Vandaag wederom geen foto's gemaakt. Ik hoop morgen de schade in te kunnen halen....