In 2011 zijn we naar Zweden op vakantie gegaan en ons plan is om op twee locaties te verblijven. Zoals gezegd zullen we dan ook in twee hotels/pensions verblijven tijdens deze vakantie. De eerste week zitten we in Uddheden, dit dorp heeft maar 301 inwoners dus we zullen daar misschien even acclamatiseren van die 148.320 (in 2010) inwoners die Arnhem rijk is.
Het hotel daar heet Stuvettsgard en is in Nederlandse handen, waarschijnlijk hebben we het foldertje van dit verblijf nog van de eigenaar in handen gekregen tijdens de vakantiebeurs. (update: inmiddels bestaat het hotel niet meer)
Ons andere hotel heet Björkudden en ligt in Hornön. (Ik heb geen eigen website kunnen vinden vandaar de link naar een vakantiewebsite). Hornön is zelfs nog kleiner dan Uddheden met zijn 86 inwoners maar Härnösand ligt om de hoek en daar wonen 18.003 inwoners en daar is vast wel een goed restaurant te vinden. :)
We hoeven niet al te vroeg te vertrekken want de boot vertrekt pas in de avond dus kunnen we in ieder geval na de spits met de auto richting Kiel vertrekken, daarvanuit vertrekt namelijk onze boot richting Göteborg. Op deze boot zullen we een binnenhut betrekken om de nachtvaart door te komen, slapend. Maar voordat het zover is gaan we eerst nog aan boord genieten van een lopend buffet. Ik ben zeer benieuwd waar dat uit zal bestaan.
De volgende dag zullen we aankomen in Göteborg en daarvanuit naar Uddheden rijden waar ons eerste hotel staat. Hier verblijven we een week waarna we door rijden naar Hornon waar we ook in een week in een hotel verblijven. De route die we zullen rijden staat hieronder, je kan zo ook mooi zien waar we in Zweden zitten.
In Kiel aangekomen hebben we nog even diesel getankt want we hadden gezien dat deze brandstof in Zweden net ietsje duurder is dan in Nederland (in NL ongeveer 1.32 en in Zweden ongeveer 1.70). We hebben de auto daarna nog even op het terrein van Stena Line geparkeerd zodat we nog even het centrum van Kiel in konden wandelen. Maar eigenlijk is dat uitgelopen op even een winkelstraat doorlopen, een Starbucks zien en daar een kop koffie (klein , dus bijna een kwart liter (Dafne) en een Frappuchino Caramel (Hans, want koffie van de Starbucks is niet te zuipen) te bestellen.
Uiteindelijk zijn we toch maar gaan inchecken en konden we de boot inrijden. Zoals verwacht hadden we een binnenhut. Voordelen daarvan zijn; relatief goedkoop en als het licht uitgaat is het DONKER! De kamer was gezellig klein maar er was nog voldoende ruimte voor een klein zithoekje. Er zat een kleine badkamer in met een boottoilet en een (goede!) douche. Nadat we onze spullen hadden neergegooid zijn we de boot ingegaan. Maar voordat we ergens konden komen werd onze auto omgeroepen. Blijkbaar was de bestuurster vergeten de koplampen uit te draaien (wie dat laten we even in het midden). Hierna zijn we dan dan naar het dek van de boot gegaan. Hierboven was het heerlijk warm, het was 29 graden in Kiel, en dan moet er natuurlijk ook gekoeld worden. Dus even later stonden we weer bovenop het dek maar dan met een Karlsberg in de handen te genieten van het uitzicht over Kiel heen. Wanneer je omlaag naar het water in de haven keek zag je genoeg kwallen net onder het oppervlak zwemmen, best geinig om te zien.
Om half acht was de afvaart van het schip en we hebben even gekeken naar het losgooien van de trossen en het achteruit de haven uitvaren van het schip totdat we toch naar binnen moesten. We hadden namelijk om half negen een buffet besteld en dan wil je natuurlijk niet te laat komen. Gelukkig was het niet al te druk bij het buffet, we zijn natuurlijk net voor de echte stroom vakantiegangers naar Zweden toe.
Het eten was goed te doen, natuurlijk was er voldoende vruchten uit de zee aanwezig. Haring in verschillende wijze bereid, verschillende soorten kreeft(jes), zalm en vissalades. Ook was er keuze uit saladeingredienten en ook aardappelen stond op het menu. Uiteindelijk hebben we allebei een kleine salade gemaakt en had Dafne nog wat vegetarische loempias gepakt. Maar toen heb ik de zalm ontdekt, die was zo erg lekker! Er waren drie soorten zalm, een gerookte, een gepekelde (?) en eentje met dille er op. En vooral die laatste viel bij erg goed! Uiteindelijk heb we drie keer opgeschept (op niet al te grote borden) en toen was het tijd voor dessert. Dafne is voor de chocoladetaart gegaan terwijl ik voor de chocolade- en aardbeienmousse ben gegaan en vooral die laatste was errug lekker!
De drankjes waren inclusief dus bij de vis heb ik witte wijn getapt en daarna heb ik nog de rode wijn geprobeerd. En natuurlijk de Zweedse bessensap (vraag me niet welke). Uiteindelijk zijn we na het eten nog een wandeling richting de winkeltjes gaan ondernemen. Via deze weg kwamen we eerst uit bij het a la cart restaurant en wat we daar zagen... Een wijnmuur waarbij je via een betaalpas een wijn kan tappen. Op die manier heb je keuze uit pakweg 40 soorten wijn en je kan dan kiezen uit een bodempje, een halve glas of een volle glas. Je kan dus ook gaan voor een miniproeverij, dat gaan wij dus op de terugweg nog doen. De winkel stelde niet zo veel voor, de drank was nu niet echt veel goedkoper dan in Nederland en dus niet de moeite waard. Dus zijn we daarna maar richting de hut gegaan om eerst nog even wat te lezen en daarna te slapen.
Het ontbijt was op de zelfde plek waar we gisteren ons avondeten hebben gegeten maar nu was het best druk. Gelukkig zei de dame bij het aanmelden dat er aan de verre zijde van het ontbijtbuffet ook gezeten kon worden daar was nog een aantal tafels vrij. We hebben heerlijk vers brood (zelf gesneden) genomen en ik had weer zalm gespot dus die zwom zo naar mijn broodje toe! Dafne had zelf een broodje gezond gemaakt en we hebben ook nog iets gedronken wat voor koffie door moest gaan. Daarna was het weer tijd om de dagrugzak vol te gooien en zijn we naar het dak gegaan om nog even naar de haven te kijken waar het schip inmiddels al bijna aan het aanmeren was. Dus konden we ook al naar beneden om naar onze auto te gaan. Het wegrijden vanuit de haven viel reuze mee, gewoon links afslaan en je zat meteen op de juiste weg naar het noorden toe. Op een paar wat minder duidelijke punten na viel Goteborg reuze mee qua verkeer.
Toen we inmiddels een kilometer of 25 buiten de stad waren zag ik ineens een eland in het bos langs de weg! Waar we in Finland gewoon drie weken ze niet hebben kunnen zien lukte het me nu binnen een uur op Zweedse grond! Onderweg zijn we nog even gestopt bij een huis langs de “snelweg”, die snelweg is gewoon een provinciale weg. Er zijn namelijk langs de weg genoeg cafeetjes te zien waar je even kan stoppen om bv. koffie te drinken. Het is meestal een woning waarbij op het land nog een tweede (en soms derde) gebouw staat waar je terecht kan voor iets lekkers. Inmiddels had ik ook mijn tweede eland gespot, Dafne vond dat niet erg want die zou sowieso er eentje zien, als het niet in het bos was dan zou het wel op haar bord worden. De tweede stop hebben we vlakbij Karlstad gemaakt waar we ook zijn gaan lunchen, het werd een broodje mozzarella en tomaat en ook een pastasalade met kip. Later hoorden we dat men in Zweden als lunch een warme maaltijd nuttigt en ’s avonds gewoon waarschijnlijk een boterhammetje eet. In ieder geval waren de salade en het broodje erg lekker.
Inmiddels waren we op ongeveer 40km voor ons hotel gekomen en sloegen we een wat smallere weg in. Een kilometer of 5 voor het hotel heeft Dafne waarschijnlijk nog een eland met jongen gezien, waarschijnlijk omdat ze het niet goed kon zien (Dafne reed natuurlijk). Uiteindelijk zijn we rond drieën bij het hotel aangekomen, we hebben heerlijk ontspannen gereden maar waren wel toe om even de benen te strekken. De eigenaars van het hotel zijn Nederlanders dus we hoeven niet moeilijk in het Zweeds te gebaren of naar Engelse woorden te zoeken. Na een korte rondleiding in het gebouw kwamen we bij onze kamer uit. Een leuke kamer waar we net geen lekkere plek hebben om onze grote koffer te dumpen. Het hotel is een gebouw uit de 18e eeuw die op de monumentenlijst staat. Als je zo door Zweden reist dan zie je heel veel gebouwen in oxydrood, dit komt omdat de kleur veel als reststof uit de ijzermijnen kwam en daarom goedkoop kleurtje verf kon kopen. De vroegere eigenaar van het gebouw (een boer) had zijn woning wit geverfd om te laten zien dat hij geld had.
Foto’s volgen natuurlijk later nog wel, we zijn nu lekker aan het ontspannen in de ruime tuin met uitzicht op het meer voor het hotel en de heuvel die er achter ligt. De keuken in het hotel staat tot onze beschikking als we zelf willen koken dus we hebben hier vanavond zelf een salade en aardappeltjes uit de oven gemaakt. We hadden geen zin om weer in de auto te gaan stappen om naar een restaurant toe te rijden. Morgen staat er wel een restaurant in de planning, degene die het waarschijnlijk wordt (altijd op de dag zelf bellen want de restaurants zijn hier onvoorspelbaar met sluitingsdagen) heeft veel wild op het menu dus het kan zomaar zijn dat we morgen beer of eland eten.
Het ontbijt was simpel maar voldoende en daarna hebben we even onze eigen zweedse broodjes gesmeerd voor de wandeltocht van vandaag. Op aanraden hebben we een rustige klasse 1 wandeltocht uitgekozen om even te wennen aan het wandelen hier. Uiteindelijk zijn we nog redelijk op tijd vertrokken naar ons beginpunt. Wat daarbij vooral opviel was dat de wegen telkens wat minder comfortabel werden. Begin je hier in het dorp nog met een aardige provinciale weg, daarna wordt de weg wat smaller en daarna meteen onverhard. Lekker rijden met je auto over een weg vol met grote kiezelstenen! Harder dan 50 werd het daarop dus niet.
Uiteindelijk hebben we ons startpunt wel bereikt met een geweldig uitzicht over een meer. We hadden de GPS voor vandaag geboekt dus we wilden even de coordinaten instellen in het apparaat. Maar blijkbaar ging er iets niet helemaal goed want hij gaf telkens aan dat ons startpunt 12km verderop lag. Ach met ons boekje komen we er dan ook wel uit en zo begint onze wandeling. Natuurlijk lopen we in het begin meteen verkeerd, het smalle graspad was een grote zandweg geworden en de afslag was zo voor ons even wat minder duidelijk zichtbaar. Gelukkig kwamen we er snel achter dat we fout liepen en hebben we de juiste route weer weten op te pikken.
Vlak daarna zag ik een slang wegkronkelen langs de weg, een mooie groene slang met een zwarte streep over zijn rug heen. Ik moet nog even uitzoeken welke slang dat was. Ook ben ik straal langs een pad gelopen, gelukkig zag Dafne hem en kon ik hem nog het gras aan de zijkant van het pad zien hoppen. Verder stond het begin van de wandeling voor mij vooral uit zwaar ademen en zweten. Ja, een wat minder fris verhaal maar bij een temperatuur van boven de 25 graden en een relatief hoge luchtvochtigheid kan ik daar echt niet van ontkomen. Het wandelen was voor mij dan ook niet bepaald lekker, het shirtje was lekker vochtig geraakt en ik heb onderweg nog even mijn hoofd gedroogd.
Gelukkig viel het daarna eigenlijk weer mee en kon ik aardig meekomen zonder te klagen. Dafne heeft ook nog een slang gespot, ik was net te laat om hem te zien want hij was al het gras in gekropen maar dat zou een ringslang geweest kinnen zijn, als ik Dafnes verhaal zo aanhoor. Inmiddels waren we ook alweer bijna bij de Noorse grens aangekomen. Overigens, de route heet de Finse dorpenroute en je loopt dus van dorp naar dorp. Waarbij een dorp ook twee stenen "hutjes" kan betekenen, veel groter dan 5-6 gebouwen zijn we ze niet tegengekomen. We zijn dus uiteindelijk de Noorse grens gepasseerd en ik kan daardoor weer een land afvinken waar ik geweest ben, ook al was het maar voor een half uurtje.
Zo zijn we dus rustig aan doorgewandeld en kwamen we weer in Zweden terecht, uiteindelijk hebben we er 3 uur over de wandeling gedaan, deze was 8,8km en hebben we dus rustig gewandeld. Omdat het al wat later werd heb ik het plan voor nog een wandeling erachteraan afgeblazen en zijn we op voorstel van Dafne naar Torsby gereden om een terrasje te pakken of iets dergelijks. Eenmaal in Torsby aangekomen bleek dit niet zo heel veel voor te stellen dus hebben we een lekkere cornetto gekocht en deze bij een fonteintje opgesmuld. Hierna zijn we weer rustig naar het hotel teruggereden waarna we eerst boodschappen hebben gedaan. We hebben even een sixpack bier gekocht, het bier in de supermarkt is niet zwaarder dan 3,5%. Zwaardere drank kan je in een staatswinkel kopen en die zijn in de grotere dorpen/steden.
We hebben dus even heerlijk een biertje met wat chips genuttigd op het gras en ik heb de GPS even voor de wandeling van morgen geprogrammeerd. Toen kwam een van de eigenaressen nog langs en die wist te vertellen dat in plaats van buiten de stad uit eten te gaan er vandaag ook het restaurant in het dorp open was. Dit was aangekondigd op het publicatiebord bij de supermarkt. Humor dat dit gewoon echt de manier van aankondigen is hier, het werkt echt! Dat weten we omdat we inderdaad daar zijn gaan eten en de tent zat vol! Er stond grill op het menu en dat kwam neer op grieks gekruide gehakt op een sateprikker, grote stukken gemarineerde kipfilet op een sateprikker en spareribs. Daarbij waren er diverse salades waaronder één met donkere olijven, feta, peterselie en watermeloen! JammieJammie! We hebben daar drie keer opgeschept waarbij Dafne waar mogelijk zelfs meer heeft gegeten dan ik! (eigenlijk weet ik dat wel zeker).
Onder het genot van een tweede wijntje zijn we daarna buiten gaan zitten waar toen net twee Zweedse dames een akoestisch optreden begonnen. Niet geheel mijn smaak, je kan namelijk door een nummer eigen te maken ook zwaar vern**ken... We wisten dat het weer tijd was om terug naar het hotel te gaan toen onze bipsjes een beetje gevoelloos begonnen te worden. Na het betalen viel me iets op aan de rekening, we hebben voor het eerst bij een diner meer betaald voor de drank dan voor het eten! Het eten was 248 kronen en de drank 250!
Terug bij het hotel zijn we nog even een kopje koffie gaan doen en hebben we ook nog even met de eigenaressen gekletst. Wel leuk dat je zo ook weer informatie krijgt over hoe dat restaurant zo daar gekomen is en de vorige restaurants in het dorp. Verder hebben we nog gehoord dat Zweden vooral op vrijdag en zaterdag veel kunnen drinken en dat er eigenlijk alleen de volgende dag alcoholcontroles zijn omdat er dan nog wel genoeg alcohol in het bloed zit. Ook jongeren zijn hier regelmatig roekeloos met drank op, er gebeuren genoeg bizarre ongelukken hebben we zo gehoord.
Inmiddels is het 22:52 en langzaamaan wordt het ietsje donker. We zitten op de veranda omdat er beneden veel van die kleine mugjes rondvlogen maar hier boven kan het gevaarlijk zijn. Er vliegen namelijk ook zwaluwen rond en een paar keer al zijn ze zo dichtbij geraasd dat je de luchtverplaatsing bijna kan voelen!
Even een kort verslag wat we op dag 4 hebben gedaan. We hebben een route door het hoogveen gewandeld, met GPS. De GPS viel wat tegen, door een tekort aan herkenningspunten liepen we in het begin de richting uit die hij aangaf maar we hadden een afslag moeten nemen en via een omweg naar het volgende punt toe. Dat kan beter dus. Verder, het was weer lekker warm (26°C) dus ik had weer voldoende te klagen daarover. Het grootste probleem was vandaag de muggen en vliegen. Redelijk snel na het begin hadden we last van prikmuggen en eigenlijk zijn we pas nadat we weer in de auto zaten weer zonder muggen of vliegen/horzels gekomen. Jammer genoeg heeft dit ook invloed op hoe je de wandeling ervaart. Ik vond er dus niet zoveel aan want even stilstaan zat er niet echt in want dan komen de muggen meteen op je af. Foto's zijn er dus ook erg weinig genomen.
's Avonds zijn we in een wildrestaurant gaan eten, een half uurtje rijden van he hotel af. Het zag er erg... Zweeds? uit en er was een interessante kaart. Zo staat er wild zwijn, hert, eland en beer op de kaart. Om toch wat te kunnen proberen zijn we voor het "wild trio" gegaan: wild zwijn, hert en eland. Wat we allebei als lekkerste vonden was het hert, verrukkelijk! De eland stond op plaats twee, het leek een beetje op het vlees van een rollade en onderaan was het wild zwijn, die wat droog was maar wel erg goed te eten in combinatie met de warme kersen die er op lagen.
En een kleine tip voor wat we vandaag doen; het hoost hier nu en we hebben besloten om niet te gaan wandelen (had ik gisteren al afgeschoten) maar een dagje Karlstad te gaan doen. Karlstad ligt op ongeveer anderhalf uur rijden en daar is het 's ochtends al weer beter weer terwijl bij het hotel pas halverwege de middag het droog zal gaan worden.
Vandaag zouden we na een dagje Karlstad weer aan de wandeling gaan. Maar toen we 's ochtends wakker werden hoorden we de druppels alweer neerkomen op het dak, alweer regen. Na het ontbijt hebben we het even aangekeken en aangezien de weersvoorspelling meldde dat het na 10en droog zou worden zijn we op pad gegaan. Het startpunt was even zoeken want de beschrijving is niet altijd in kilometers maar ook in "Na verloop van tijd zie je...", jammer dat dus objectieve en subjectie afstandsaanduidingen door elkaar heen worden gebruikt.
Goed, de start van de route was gevonden (nadat we eerste de verkeerde kant uitliepen) en we konden op pad. Het miezerde nog wat dus we hadden onze regenjassen maar aangetrokken. Nadat we de eerste mijn hadden gezien kwamen we weer vlak langs de auto en aangezien mijn broek al bijna tot mijn middel nat was geworden door de planten stelde ik voor om even snel in de auto de broekspijpen af te ritsen en de regenbroek aan te doen. In de auto omdat we meteen bij het begin van de route al een horde mugggen achter ons aan hadden vliegen.
Na de eerste kilometer waren we al blij met de beslissing om de regenbroek aan te doen, de route was echt begroeid. In de omschrijving werd ook gesproken dat waterdichte schoenen geen overbodige luxe zijn, dat kunnen we ook beamen want na die eerste kilometer werd het ons ook duidelijk dat onze schoenen dus niet waterdicht zijn. Toen we bij de tweede mijn aankwamen liepen we voor de tweede keer verkeerd. We konden de oranje route al niet meer vinden maar toch liepen we stug even verder door want er zal vast weer een markering komen. Toen die dus niet kwam liepen we terug en jawel, Dafne vond bij de mijn wel een markering... Gelukkig konden we in ieder geval weer verder op het juiste pad.
We waren in het boekje gewaarschuwd voor de afdalingen en terecht. Het probleem was dat de wat stevigere afdalingen allemaal hoogbegroeid zijn. Dus je moet echt uitkijken waar je je voeten neerzet want er liggen ook boomstronken en grote keien, je valt dus zo als je niet uitkijkt. Een ander probleem bij zo'n afdaling is dat je snelheid wegvalt en daardoor de muggen, die juist daar in het hoge begroeiing zit, op je afkomt! Hoogst irritant en erg jeukgevoelig. Later in de tocht kwam er nog een zwaardere afdaling waar het steiler was en ook nog eens hogeren begroeiing. Het probleem toen werd dat we geen markering konden vinden. Soms zag je de oranje stip op een grote steen die maar tot halverwege het gras kwam. Zo hebben dus iets omgelopen omdat er twee routes leken te zijn (wellicht dat de andere route een elandpad was), de eerste was natuurlijk de juiste en zo kwamen we bij een grote mijn uit. Het bos daarna was heerlijk, lekker open, een zacht windje en vrijwel geen muggen!
Later op de route kwam de route in mijn ogen niet helemaal meer overeen met het boekje maar omdat het toch wel goed leek zijn we doorgegaan. Het klopte ook maar op dat moment was het zaadje geplant met het eventueel fout lopen. Dit kwam later op de route weer terug toen we al over het eind aantal kilometers van de wandeling zaten en we volgens mijn GPS van de auto wegliepen. We hebben de route wel gevolgd en maar goed ook want even later boog de weg weer netjes richting de auto terug en binnen een half uur zaten we weer in de auto! Omdat we de hele tijd muggen om ons heen hebben gehad hadden we nauwelijks gedronken en niet gegeten dus na vier uur wandelen (14km) waren we er wel aan toe!
Toen we terug waren heb heb ik mijn schoenen uitgedaan en heb ik mijn sokken uitgewringd, daar ging nog wel wat water uit! Gelukkig heeft het hotel een schoenenblower (ook voor de winter met wintersport) en konden de schoenen makkelijk droog zijn de volgende dag. We hebben nauwelijks meer wat gedaan en hebben lekker een pizza uit de keuken gegeten met wat aardappeltjes.
Inmiddels waren er al wat meer mensen op komen dagen en we mochten na een tijdje naar binnen toe. Als eerst werden de alpaca's voorgesteld. Dit lijken een soort lama's en de eigenaar had ze daar om ook Zweedse touristen te trekken. Ze zijn best schattig en nieuwsgierig maar wanneer je ze probeert aan te raken zijn ze weg. Na een verhaaltje over die beesten (na de zwangerschap worden ze na 2 weken weer gedekt, het wol is per kilogram best duur) kregen wat voer in onze hand zodat ze daar uit konden eten. Dafne was zo galant om die eer aan mij te geven zodat ze zelf foto's kon gaan maken. Yeah, right!
Nadat ze mijn handje hadden leeggegeten ben ik op de grond gaan zitten om wat foto's op een mooiere hoogte te gaan nemen. De alpaca's vonden dat waarschijnlijk wel interessant want veel kwamen even buurten en staken hun snoet zo'n beetje tegen mijn lens aan. Hopelijk zijn dat leuke foto's geworden! Dit waren de vrouwtjes, de mannetjes zitten achter slot en grendel zodat de vrouwen niet de hele tijd lastig geworden vallen. Het alphamannetje overigens probeert de andere onderdanigere mannetjes uit te schakelen door ze te bijten op gevoelige plekken zodat hij alleen de vrouwtjes kan dekken, daarom stond dat mannetje alleen in de weide. Best wel zielig geval want hij blijft de hele dag voor het gaas heen en weer staan lopen en naar de vrouwtjes te roepen, dit beest wil maar één ding!
Na een korte stop bij de mannen kwamen we dan bij het elandengedeelte aan. We gingen door een hoog hek heen, het blijkt dat elanden wel tot 2,5meter hoog kunnen springen en het hek was daarom ook 3meter hoog. Toen we voor een tweede afzetting kwamen waarachter de elanden in een bosgebied "vrij" kunnen loslopen riep de eigenaar de elanden. En jawel, met een minuutje kwamen een mannetje, een vrouwtje en een jonkie het bos uitlopen. Ze weten namelijk dat ze dan eten krijgen, in dit geval bananen met wat antiwormmiddel er in verwerkt. Wanneer ze dan voor de afzetting staan kan je ze aaien, voor het mannetje moet je soms uitkijken want die kan humerig zijn. Het jonkie heeft zich alleen op afstand laten beworden. Ik heb ze ook even allebei geaaid, Dafne (natuurlijk) niet. Er waren ook twee spanjaarden met 3 kinderen mee en eentje daarvan lag later wat verder terug op de grond met gras te spelen toen de eland hem in de gaten kreeg en hij ging er meteen vandoor. Het blijkt dat ze slecht kunnen zien. Hij zag dus daar iets wat ook een wolf kan zijn (die leven hier ook) en gaat eerst op een afstand beoordelen of wat hij ziet gevaarlijk is of niet. Zo kwam hij vrijwel meteen weer op zijn hoede teruglopen toen het jochie niks deed. Het was apart om zo elanden te zien maar dit geeft je wel de kans om ze van dichtbij te zien omdat normaal in het bos je zodra ze je in de gaten hebben, ze ruiken en horen goed, uit de weg gaan.
Op de terugweg zijn we nog langs Sunne gereden maar net als Torsby eerder deze week stelde het stadje echt niks voor en zijn we na een hapje weer terug naar het hotel gegaan. Omdat we de komende dagen nog genoeg uit eten gaan hebben we even twee pizza's bij de supermarkt gehaald en hebben we aan ons vaste tafeltje het avondeten genuttigd.
Nadat de receptioniste niet een persoonlijke pas kon aanmaken kregen we eerst haar loper mee om onze kamer binnen te kunnen komen, erg fout natuurlijk. De kamer was niet al te groot maar zag er in eerste oogopslag wel netjes uit. De badkamer was voor mij een teleurstelling. Klein en het ergste was dat de wc bijna tegen het douchegordijn aan stond. Jawel, een douchegordijn die 20-25cm boven de vloer ophoudt. Dit geeft een lekkere natte badkamervloer en aangezien er geen afzuiging of raam in de badkamer zit blijft het ook lekker lang nat, ondanks de grote trekker die in de badkamer staat.
De volgende tegenvaller was de hoeveelheid stof wat Dafne opviel en vlak daarna ontdekte ik een kunstnagel en later nog een haarclip naast mijn bed. Nee, je kan zeggen dat het hotel weinig punten bij ons heeft gescoord de eerste dag. Ook de reactie van de receptioniste toen Dafne dit zo ging melden was niet overtuigend, geen sorry vanwege de kunstnagel maar gewoon een gek gezicht trekken en ooh zeggen. Wat een gigantisch verschil met de vorige locatie waar de dames gastvrijheid hoog in het vaandel hebben staan (vandaar die Zoover-award natuurlijk).
Aangezien we rond half 6 in het hotel waren aangekomen gingen we daar ook nog een hapje eten want ze hebben ook een restaurant. Toen we daar naar toe liepen konden we alleen niet aan een tafel plaats nemen omdat ze het aantal personen even niet konden bolwerken. We konden dus op de fauteuil bij de ingang wachten. Overigens waren er maar vier tafels van de zichtbare acht bezet. Weer een minpuntje want we waren wel toe aan eten. Eerlijk gezegd, ik had liever gezien dat we plaats konden nemen aan een tafel met een drankje en dat we zo even konden wachten.
Het eten is weer een verhaal apart. We vonden de kaart aan de dure kant en gezien onze aankomst tot dan toe hadden we geen zin om ze te gaan spekken met duur eten. Ik zag een aardige pasta op de menu en Dafne ging voor een italiaans groentetaartje. En toen we ons eten kregen en ik Dafne's groentetaartje zag dacht ik meteen, die haal je zo bij de AH. Mijn pasta met rundstukjes en saus was overigens wel lekker. Al met al hoopten we voor het slapen gaan dat de tweede week nog beter zou gaan worden dan de aankomst.
Na de start moesten we eerst een stukje door het bos waarna we bij de kust uitkwamen. hier moesten we over de rotsen verder klauteren totdat we bij een strandje uitkwamen. Ik had gelukkig hier veel tijd om wat foto's te schieten aangezien Dafne graag haar tijd neemt om te kijken waar ze haar volgende voet neer wil gaan zetten. Uiteindelijk zijn we nog voor het donker bij het strandje uitgekomen (*geintje*) en hebben we daar even geluncht aangezien het alweer 12 uur was geweest. De zweedse broodjes met kaas smaakten heerlijk en we hebben er verse jus d'orange bijgedronken, daar hadden we een literverpakking van gekocht.
Vlak voor het einde van de wandeling zag ik nog twee kraanvogels in een weide staan, natuurlijk moest ik die nog even fotograferen. De route was bijna helemaal mugvrij en zodoende hebben we op het einde nog besloten om de extra lus ook te gaan lopen. Die ging over een schiereilandje en je kwam langs drie grafheuvels voordat je weer bij de kust uitkwam. Ik ben daar even helemaal over de rotsen naar het water toegelopen om om de laatste grote rots lekker te gaan zitten en genieten van de wind door de haren, het kabbelende water tegen de rotsen en de zon. Dafne wilde eigenlijk ook wel even zitten en we hebben uit voorzorg (het leek vloed te worden) maar even een hoger stukje opgezocht. Achteraf was dit verstandig want toen we van ons nieuw plekje weer terug richting de auto gingen was mijn eerste rots alweer onder water. We hebben daar op omze rots dan ook een half uurtje even lekker gezeten op onze nieuwe zitmatjes!
Voor het avondeten wilden we in eerst instantie weer naar Härnösand maar het werd al iets later dus gingen we naar de concurrent van ons hotel. Aan de andere kant van de brug zit namelijk een groot hotel met ook een restaurant. De sfeer is natuurlijk wat toeristischer maar ze zijn er aardig en behulpzaam. De wijnkaart was bv. alleen in Zweeds maar samen met de serveerster zijn we er uitgekomen. Dafne had een gerookte zalm als voorgerecht, kipfilet met krulfrieten als hoofdgerecht en een truffeltoffee met chocolade-taartje als dessert. Zelf had ik rendiersalade op blaadjes spinazie als voorgerecht, gerookte zalm met gekookte aardappelen als hoofdgerecht en frambozenyoghurtmousse op brownie als dessert. Dit alles ging samen met een flesje Australische wijn (Climbing, wit), een Chardonnay uit 2006. JammieJammie.
Bij het bestellen van het dessert maakte ik een foutje in het uitspreken in Engels. Ik bestelde voor Dafne de Pie maar sprak het op zijn Nederlands uit. Maar dat betekend weer plassen in het Engels. Het allermooiste is dat Dafne een tien minuten daarna ineens begint te lachen, ze had mijn fout toen pas in de gaten waardoor ik dus weer lachen en we met tranen over onze wangen ons dessert hebben opgegeten.
Op ongeveer de helft van de route kwamen we bij de kust uit waar we ook meteen zijn gaan lunchen met zweedse broodjes en zweedse kaas. Even van het water genieten zeg maar. Dat was maar goed ook want de rest van de wandeling ging niet zo vlak langs de kust dat je deze ook kon zien. Onderweg hebben we nog even goed moeten kijken of we nog juist liepen want wat we zagen kwam niet 1-2-3 overeen met de beschrijving maar uiteindelijk hebben we de route goed kunnen lopen.
's Avonds zijn we naar Härnönsand gereden om daar te eten. Volgens het VVV waren er genoeg restaurants om een keuze uit te maken dus liepen we het centrum in. Maar de een na de andere was of dicht of een kebab/pizzariatent en daar hadden we geen zin in. Gelukkig wisten we aan het meertje nog een restaurant te vinden die in onze smaak viel en waar we nog net een plekje konden bemachtigen. Dafne is daar aan de witvis gegaan en zelf heb ik een lokale rode vis gegeten. Beide waren heerlijk!
Op de terugweg was alleen dwe brug afgesloten in verband met werkzaamheden en zo konden we een leuk aantal kilometers omrijden om bij ons hotel uit te komen. Leuk als je de weg niet kent en het adres van het hotel in de tomtom klopt niet...
D
De boottocht zelf was leuk om te doen, je gaat langs kleinere eilandjes en ziet op sommige huizen staan en op andere weer niet. Op Ulvon aangekomen hebben we ons eerst omgekleed. We hadden namelijk onze pijpen afgeritst en hadden onze Teva's aan, lekker weer! Maar bij het wandelen hebben we de pijpen weer aan de broek (tegen eventuele muggen) en hebben we natuurlijk wandelschoenen aan.
Zodoende zijn we daar op pad gegaan. Op het grootste gedeelte van de route loop je over mieren is me opgevallen, af en toe moet je die grote rode mieren even van je broekspijp afslaan want we hebben geen extra gewicht nodig bij het wandelen. Onderweg kwamen we ook een vier Nederlandse mannen tegen die een rondtocht met de boot doen. Het was uitzonderlijk dat ze op het land kwamen. Twee van die mannen liepen in korte broek en Teva's, ai...
Op een bepaald punt kwamen we bij de kust uit en konden twee kanten uit. Of we gingen de route volgen en dan loop je heen en weer over het pad naar het uiterste puntje van het eiland, of we gingen de andere kant uit richting het dorp om daar een biertje te pakken. Lastige keuze... Dus even later zaten we bij een prachtig hotel (Hotel Ulvon) een koude Hoga Kusten in ons handen. Ons plan was ook om daar te eten, we hadden de kaart al in ons eigen hotel bekeken, maar die avond hadden ze alleen grill. Een BBQ dus en we vonden 350 kronen dan toch iets te veel voor het uurtje dat we daar zouden zitten. Dus we hebben onze eerste Zweedse pizza besteld op een terras aan het water.
De boot terug was weer mooi, de zon stond natuurlijk wat lager en dat gaf toch een iets ander uitzicht. De anderhalf uur vlogen dan ook voorbij en voordat we het wisten waren we weer bij het haventje aangekomen en konden we onze auto induiken om weer een uurtje naar huis te rijden. Maar natuurlijk was de weg bij de brug weer afgezet en konden we weer omrijden, deze keer vanuit de andere richting dus moet je weer een andere weg leren kennen. Uiteindelijk zijn we thuisgekomen en na een douche was het ook bedtijd.
We kwamen er achter dat er een festival gaande was in Sundsvall, er was een kleine kermis en toen we richting het centrum liepen we langs een beachvolleybalterrein. Ook waren er genoeg kraampjes. Nadat we even rond hadden gekeken hadden we het VVV gevonden en liepen we daar naar binnen voor wat meer informatie wat er in de stad te doen is. We kregen wat goede informatieboekjes mee en zijn toen eerst even koffie gaan drinken met een gebakje erbij. We zaten daar lekker op een overkapt binnenterrein. Mooi gemaakt, een glazenoverkapping waardoor je een rustieke sfeer krijgt.
Hierna zijn we eerst wat winkeltjes gaan bekijken, het gebouw was namelijk van binnen aan elkaar verbonden waardoor je lekker door kon wandelen, een soort van boulevard. Dafne heeft natuurlijk weer een paar shirtjes op de kop weten te tikken. Na de winkels zijn we in de stad gaan rondkijken. Het centrum van Sundsvall ziet er leuk uit met interessante gebouwen. Waarschijnlijk is het mooier wanneer er geen podia voor opgebouwd zijn. We hebben zo even doorgewandeld tot de lunch, we zagen een ecologisch tentje en hebben daar allebei een lekkere salade gegeten. We zijn weer op tijd naar het hotel teruggegaan omdat we wel even genoeg gezien hadden maar hadden al plannen gemaakt om zaterdag naar het stadspark op de heuvel te gaan.
Zaterdag zijn we dus, na "uitslapen" weer richting Sundsvall gereden om daar het park op te zoeken. Nadat we de auto hadden geparkeerd zijn we, wat voor ons de juiste kant leek, naar het park gewandeld. Onderweg kwamen we nog een kruidentuin en wat oude gebouwen tegen die daar informatief stonden. Zo hebben we nog even gekeken hoe laag de gebouwen vroeger waren. Het park zelf was anders dan wat ik verwachte, ik had een groot grasveld voorgesteld maar dit was eigenlijk een klein veldje met wat picknickbankjes. Bij eentje waren de Zweden al aan de lunch begonnen want een miniBBQ stond al aan op het tafeltje.
We hebben daar ook een picknickbankje bemachtigd en hebben daar heerlijk gelezen en geluncht, zelf meegebracht broodjes met kaas. Halverwege de middag zijn we weer richting het hotel gegaan en hebben daar ook nog even in de tuin gezeten voordat we ons op gingen maken voor het avondeten.
En dat was het alweer, hierna zijn we via Stuvettsgard met één overnachting weer naar huis gereden.
De foto's stonden op Flickr maar daar heb ik mijn account laten verwijderen, helaas...