Vandaag zouden we na een dagje Karlstad weer aan de wandeling gaan. Maar toen we 's ochtends wakker werden hoorden we de druppels alweer neerkomen op het dak, alweer regen. Na het ontbijt hebben we het even aangekeken en aangezien de weersvoorspelling meldde dat het na 10en droog zou worden zijn we op pad gegaan. Het startpunt was even zoeken want de beschrijving is niet altijd in kilometers maar ook in "Na verloop van tijd zie je...", jammer dat dus objectieve en subjectie afstandsaanduidingen door elkaar heen worden gebruikt.
Goed, de start van de route was gevonden (nadat we eerste de verkeerde kant uitliepen) en we konden op pad. Het miezerde nog wat dus we hadden onze regenjassen maar aangetrokken. Nadat we de eerste mijn hadden gezien kwamen we weer vlak langs de auto en aangezien mijn broek al bijna tot mijn middel nat was geworden door de planten stelde ik voor om even snel in de auto de broekspijpen af te ritsen en de regenbroek aan te doen. In de auto omdat we meteen bij het begin van de route al een horde mugggen achter ons aan hadden vliegen.
Na de eerste kilometer waren we al blij met de beslissing om de regenbroek aan te doen, de route was echt begroeid. In de omschrijving werd ook gesproken dat waterdichte schoenen geen overbodige luxe zijn, dat kunnen we ook beamen want na die eerste kilometer werd het ons ook duidelijk dat onze schoenen dus niet waterdicht zijn. Toen we bij de tweede mijn aankwamen liepen we voor de tweede keer verkeerd. We konden de oranje route al niet meer vinden maar toch liepen we stug even verder door want er zal vast weer een markering komen. Toen die dus niet kwam liepen we terug en jawel, Dafne vond bij de mijn wel een markering... Gelukkig konden we in ieder geval weer verder op het juiste pad.
We waren in het boekje gewaarschuwd voor de afdalingen en terecht. Het probleem was dat de wat stevigere afdalingen allemaal hoogbegroeid zijn. Dus je moet echt uitkijken waar je je voeten neerzet want er liggen ook boomstronken en grote keien, je valt dus zo als je niet uitkijkt. Een ander probleem bij zo'n afdaling is dat je snelheid wegvalt en daardoor de muggen, die juist daar in het hoge begroeiing zit, op je afkomt! Hoogst irritant en erg jeukgevoelig. Later in de tocht kwam er nog een zwaardere afdaling waar het steiler was en ook nog eens hogeren begroeiing. Het probleem toen werd dat we geen markering konden vinden. Soms zag je de oranje stip op een grote steen die maar tot halverwege het gras kwam. Zo hebben dus iets omgelopen omdat er twee routes leken te zijn (wellicht dat de andere route een elandpad was), de eerste was natuurlijk de juiste en zo kwamen we bij een grote mijn uit. Het bos daarna was heerlijk, lekker open, een zacht windje en vrijwel geen muggen!
Later op de route kwam de route in mijn ogen niet helemaal meer overeen met het boekje maar omdat het toch wel goed leek zijn we doorgegaan. Het klopte ook maar op dat moment was het zaadje geplant met het eventueel fout lopen. Dit kwam later op de route weer terug toen we al over het eind aantal kilometers van de wandeling zaten en we volgens mijn GPS van de auto wegliepen. We hebben de route wel gevolgd en maar goed ook want even later boog de weg weer netjes richting de auto terug en binnen een half uur zaten we weer in de auto! Omdat we de hele tijd muggen om ons heen hebben gehad hadden we nauwelijks gedronken en niet gegeten dus na vier uur wandelen (14km) waren we er wel aan toe!
Toen we terug waren heb heb ik mijn schoenen uitgedaan en heb ik mijn sokken uitgewringd, daar ging nog wel wat water uit! Gelukkig heeft het hotel een schoenenblower (ook voor de winter met wintersport) en konden de schoenen makkelijk droog zijn de volgende dag. We hebben nauwelijks meer wat gedaan en hebben lekker een pizza uit de keuken gegeten met wat aardappeltjes.