Inmiddels waren er al wat meer mensen op komen dagen en we mochten na een tijdje naar binnen toe. Als eerst werden de alpaca's voorgesteld. Dit lijken een soort lama's en de eigenaar had ze daar om ook Zweedse touristen te trekken. Ze zijn best schattig en nieuwsgierig maar wanneer je ze probeert aan te raken zijn ze weg. Na een verhaaltje over die beesten (na de zwangerschap worden ze na 2 weken weer gedekt, het wol is per kilogram best duur) kregen wat voer in onze hand zodat ze daar uit konden eten. Dafne was zo galant om die eer aan mij te geven zodat ze zelf foto's kon gaan maken. Yeah, right!
Nadat ze mijn handje hadden leeggegeten ben ik op de grond gaan zitten om wat foto's op een mooiere hoogte te gaan nemen. De alpaca's vonden dat waarschijnlijk wel interessant want veel kwamen even buurten en staken hun snoet zo'n beetje tegen mijn lens aan. Hopelijk zijn dat leuke foto's geworden! Dit waren de vrouwtjes, de mannetjes zitten achter slot en grendel zodat de vrouwen niet de hele tijd lastig geworden vallen. Het alphamannetje overigens probeert de andere onderdanigere mannetjes uit te schakelen door ze te bijten op gevoelige plekken zodat hij alleen de vrouwtjes kan dekken, daarom stond dat mannetje alleen in de weide. Best wel zielig geval want hij blijft de hele dag voor het gaas heen en weer staan lopen en naar de vrouwtjes te roepen, dit beest wil maar één ding!
Na een korte stop bij de mannen kwamen we dan bij het elandengedeelte aan. We gingen door een hoog hek heen, het blijkt dat elanden wel tot 2,5meter hoog kunnen springen en het hek was daarom ook 3meter hoog. Toen we voor een tweede afzetting kwamen waarachter de elanden in een bosgebied "vrij" kunnen loslopen riep de eigenaar de elanden. En jawel, met een minuutje kwamen een mannetje, een vrouwtje en een jonkie het bos uitlopen. Ze weten namelijk dat ze dan eten krijgen, in dit geval bananen met wat antiwormmiddel er in verwerkt. Wanneer ze dan voor de afzetting staan kan je ze aaien, voor het mannetje moet je soms uitkijken want die kan humerig zijn. Het jonkie heeft zich alleen op afstand laten beworden. Ik heb ze ook even allebei geaaid, Dafne (natuurlijk) niet. Er waren ook twee spanjaarden met 3 kinderen mee en eentje daarvan lag later wat verder terug op de grond met gras te spelen toen de eland hem in de gaten kreeg en hij ging er meteen vandoor. Het blijkt dat ze slecht kunnen zien. Hij zag dus daar iets wat ook een wolf kan zijn (die leven hier ook) en gaat eerst op een afstand beoordelen of wat hij ziet gevaarlijk is of niet. Zo kwam hij vrijwel meteen weer op zijn hoede teruglopen toen het jochie niks deed. Het was apart om zo elanden te zien maar dit geeft je wel de kans om ze van dichtbij te zien omdat normaal in het bos je zodra ze je in de gaten hebben, ze ruiken en horen goed, uit de weg gaan.
Op de terugweg zijn we nog langs Sunne gereden maar net als Torsby eerder deze week stelde het stadje echt niks voor en zijn we na een hapje weer terug naar het hotel gegaan. Omdat we de komende dagen nog genoeg uit eten gaan hebben we even twee pizza's bij de supermarkt gehaald en hebben we aan ons vaste tafeltje het avondeten genuttigd.