Ik doe samen met mijn vrouw ook aan geocaching. Dit is een spel waarbij een cache (veelal een plastic koker of doosje) verstopt wordt. Dit kan net onder de grondoppervlak zijn maar soms ook op plekken waar je het niet verwacht. Zo hebben wij ooit een geocache in een deurbel aangetroffen. Deze geocaches kan je door middel van GPS zoeken, je krijgt namelijk de coördinaten van de cache. Je kan dus met je telefoon of een handheld GPS ontvanger gaan zoeken.
Wanneer je net als ik net begint met het zoeken naar trails weet je nog niet dat er al websites bestaan die trailkalenders hebben. Hieronder staan een aantal links van websites die ik zelf ben tegengekomen met mijn zoektocht naar leuke uitdagingen.
Een makkelijk recept voor de slowcooker. Zelf had ik de eerste keer de verhoudingen niet helemaal goed aangehouden maar het smaakte nog steeds prima.
Meng de komijn, kaneel, 3/4 tl zout, 1/2 tl peper met wat olie tot een mengsel en bedek hier de kippendijen mee. Bak deze daarna in een pan totdat ze goudbruin worden.
Leg de ui, knoflook en gember onderin de slowcooker. Leg de kippendijen hierop en bedek deze weer met de tomaten (die je nog wat kleiner kan maken) met het vocht en de rozijnen.
Zet de deksel er op en kook totdat de kip gaar is. Hier is ongeveer 3,5 uur op High nodig of 6 uur op standje langzaam.
Zelf hebben wij dit gegeten met een rijst/quinoa/noten mengsel maar het staat je vrij om iets anders te proberen. Zoete aardappel combineert vast ook goed.
Origineel recept van Martha Stewart.
Eindelijk een trailrun met meer hoogtemeters. Op de Posbank zijn we al een keer tot 500 hoogtemeters gekomen maar dat was in 30 kilometer. Ik deed mee aan de halve marathon drielandentpuntrail en die had 690 hoogtemeters. Dus de vraag die ik had was of ik het ging merken, hoe zwaar is het?
Voor een aantal jaar nu zou ik de Joomla World Conference of JandBeyond willen bezoeken. Maar omdat mijn Joomla werk alleen maar vrijwillig is en ik dus geen inkomsten uit Joomla heb en een trip als dit gewoon ook (best wat) geld kost heb ik altijd gekozen om niet te gaan.
Dit jaar stond er voor het eerst sinds 2012 weer een marathon in mijn agenda. Twee keer eerder heb ik al een marathon gelopen en twee keer eerder had ik gezegd dat ik die niet nog een keer wilde doen. Met mijn tweede marathon had ik namelijk mijn doelen die ik had gezet al gehaald dus waarom zou ik moeite doen voor iets waar ik weinig plezier uit haal? Maar vorig jaar ging ik weer langere afstanden lopen, op een donderdagavond 25 kilometer doen en zo. Lekker in het donker overigens want het was nog winter toen.